جهت اطلاع از موجودی و قیمت تماس بگیرید
ارلن آزمایشگاهی پلاستیکی:
ارلن‌ها از ابزارهای پرکاربرد آزمایشگاهی هستند که بسته به جنس و نوع طراحی برای فعالیت‌های آزمایشگاهی از جمله حرارت دادن به نمونه، هم‌زدن و مخلوط کردن نمونه، نگهداری مواد شیمیایی و حتی کشت سلول مناسب هستند.
مروری برتاریخچه ی ارلن:
فلاسک ارلن مایر که گاهی با نام فلاسک مخروطی یا فلاسک تیتراسیون نیز شناخته می‌شود، یکی از ظروف پرکاربرد آزمایشگاهی است که دارای یک کف صاف، یک بدنه مخروطی و یک دهانه‌ی استوانه‌ای است.
این وسیله اولین بار توسط یک شیمی‌دان آلمانی به نام امیل ارلن مایر[۱] در سال ۱۸۶۰ طراحی شد و به نام او نام‌گذاری گردید.
انواع ارلن مایر آزمایشگاهی:
همانطور که گفته شد ارلن از ابزار بسیار پرکاربرد در آزمایشگاه محسوب می‌شود. اولین طراحی ارلن مایر به صورت وسیله‌ای با یک قاعده پهن، بدنه‌ی مخروطی شکل و دهانه‌ای استوانه‌ای بود. این طراحی در ارلن‌های رایج کنونی نیز حفظ شده است اما تولیدکنندگان مختلف، با در نظر داشتن کاربردهای متفاوت ارلن، تغییراتی در طراحی این ابزار اعمال کرده‌اند که در ادامه، مروری بر آن‌ها خواهیم داشت.
ارلن‌های دهانه پهن: ارلن‌های دهانه پهن (ارلن دهانه گشاد) یکی از انواع ارلن‌های آزمایشگاهی هستند، که قسمت دهانه‌ی آن‌ها نسبت به ارلن‌های معمولی پهن‌تر است. این طراحی باعث می‌شود تا ریختن نمونه در این مدل ارلن راحت‌تر صورت گیرد. بنابراین ارلن‌های دهانه پهن اغلب برای ذخیره‌ی مواد و نمونه‌ها مناسب هستند.
ارلن‌های دهانه باریک: این مدل ارلن آزمایشگاهی به دلیل باریک بودن دهانه، برای مخلوط کردن و جوشاندن مواد آزمایشگاهی مناسب هستند. گردنه باریک این ابزار سبب می‌شود تا با چرخاندن ارلن، محتوای داخل آن بدون خطر ریختن مخلوط شود. همچنین چنانچه ارلن دهانه باریک از جنسی ساخته شده باشد که امکان جوشاندن نمونه در آن وجود داشته باشد، بخارهای داغ در بخش بالایی فلاسک متمرکز و فشرده می‌شوند و نرخ از دست رفتن محلول کاهش می‌یابد.
ارلن Fernbach: ارلن‌های Fernbach نیز نوعی دیگری از فلاسک‌های ارلن هستند که قاعده‌ی پهن‌تری نسبت به ارلن‌های رایج دارند.
ظرفیت ارلن ها:
ارلن های آزمایشگاهی در ظرفیت‌های بسیار متنوعی عرضه می‌شوند. چنانچه ارلن برای نگهداری نمونه و یا مخلوط کردن آن استفاده شود، ظرفیت آن باید متناسب با مقدار نمونه انتخاب گردد. اما در رابطه با کشت‌های سلولی هرچه نیاز به هوادهی کشت بیشتر باشد، حجم کمتری از ارلن باید پر شود. به عنوان یک قاعده کلی، پر کردن بیش از ۱ پنجم ظرفیت اسمی ارلن برای کشت‌های میکروبی مجاز نیست. پس هنگام استفاده از ارلن آرمایشگاهی کاربرد خود را در نظر گرفته و بر اساس آن ظرفیت مورد نظر خود را انتخاب نمایید.
